Jest to metoda leczenia manualnego z ponad 100 letnią tradycją. Jest uznaną i cenioną w wielu krajach na świecie formą diagnozowania i leczenia. Za ojca nowożytnej osteopatii uważa się Andrew Taylor Still’a, amerykańskiego lekarza. Od czasów Stilla osteopatia przeszła długą drogę do Europy i znaczną metamorfozę. Współczesna osteopatia i jej praktykowanie wymaga doskonałych umiejętności praktycznych oraz ogromnej wiedzy ogólnomedycznej. Osteopatia jako medycyna manualna zaburzeń funkcjonalnych wpisuje się zakresem swego działania w krajobraz ochrony zdrowia ludzkiego, jako medycyna z wyboru, w przypadkach zaburzeń funkcjonalnych organizmu. Diagnozuje zaburzenie ruchomości, napięcia i konsystencji tkanek – głównie w narządzie ruchu (ale nie tylko) – w zakresie jej wpływu na wystąpienie konkretnych objawów chorobowych. Jest to tzw. wczesna diagnostyka wskazująca tkanki zmienione funkcjonalnie zanim pojawią się zmiany strukturalne.